Eerst eitjes v.d. oyks,pinguin rescue & springtij

Waar zal ik beginnen, het is een onwijs drukke week geweest, hier en kleine samenvatting (zodat je kun kijken wat je leuk lijkt om te lezen, hahaha):
(Zo)eerste oystercatcher nest!, (Ma) eerste oystercatcher geringd, verzwakte Kaapse pelsrob pup op de rotsen, volleybal, (Di) Robberg, seals, motor voor de nieuwe boot, (Wo) Nederlandse nasi goreng?, (Do) oyks broeden op de rand van rotsen op Robberg, pinguin gered!, gevist naar mosquito fish, (Vrij) kelp gull pellets, bird ringing, salt river trail, halloween party, (Za)roofvogels proberen te vangen, relaxen aan de lagoon, springtij, braai!, (Zo) Lookout, walvis kijken gaat niet door, pellets en schilderen, Plett for Peace, Lookout, The Nelson Bay Cave en zonsondergang Robberg, (Ma) Peninsula, veel kuikentjes, klepperpet? En volleybal!, (Di) Wandeling Sedgefield, film Smurfs 2 en Lookout, (Wo) Peninsula, haai en zeeleeuw

Woehoe! Zondagochtend 27 oktober was het zover, ik had mijn eerste oystercatcher(NL: Afrikaanse Zwarte Scholekster of Afrikaans: Swartobie) nest gevonden! Wat was ik blij en trost dat ze nu eindelijk eens begrepen waarvoor ik deels gekomen ben, ze hadden 2 eitjes gelegd. We hebben ze geweegd en de lengte opgemeten van de eieren. Vanaf nu betekent het voor mij, opletten of ik oyks geen gedrag zie tonen als roepen en telkens rond dezelfde plek lopen, wat kan beteken een nieuw nest. Tot vandaag(6 november) hebben we nog maar 1 nest, maar er is ook een grote storm geweest dat heel wat kelp gull (Nl: Kelp Meeuw, Afrikaans: Kelp Meeu) nesten heeft weg gevogen op het strand bij de Peninsula. We vermoeden dat er ongeveer 15 nesten zijn weg geveegd, dit omdat het water extreem hoog was. Na alles te hebben opgemeten, liet Minke mij het nest van de White-Fronted Plover zien. Dit was een heel klein eitje tussen alle schelpjes, de vogels is echt onwijs klein en lief, als ze lopen dat zie je hun pootjes haast niet bewegen zo snel dat ze gaan die pootjes. Ook waren er verdacht veel oyks aanwezig, een aar waren ook al en het roepen als ik aan kwam lopen, wat kan betekenen dat we binnenkort meer nesten hebben. Na werk nog wat series gekeken en lekker gegeten.

De maandag 28 oktober zijn we naar de Peninsula geweest, ook hier waren veel oyks aanwezig maar nog geen aan het broeden. Ik had jullie verteld dat we bij een meeuw een gps logger hadden gedaan op z’n rug en dat we deze vogel terug hadden gevangen om te kijken waar het heen vloog, wat erg opvallend was, was dat hij heel vaak naar de vuilnisbelt ging en niet een keer op zee was. Daarom gaan we nu bij meer meeuwen gps loggers op hun rug doen, vandaag hadden we er ook eentje gedaan. Vandaag was het ook de laatste keer dat we echt met de kano gingen, want de dinsdag kregen we de nieuwe motor voor onze nieuwe boot. Op de terugweg zijn we bij Pick ’n Pay gestopt voor lunch en vervolgens doorgereden om mijn eerste oyk te ringen! Het was echt bijzonder, ik ben zo gewend geworden dat de meeuwen je proberen te bijten maar toen ik de oyks vast hield, beet ie helemaal niet en was vrij kalm. Misschien wel te kalm want toen ik hem los liet, bleef die nog ene halve minuut zitten. De oyk had al een ring en later die week kwamen we er achter dat deze oyk minstens 13 jaar oud is, het waarschijnlijk een vrouwtje is aan het gewicht te zien. Oyks kunnen tot 40 jaar oud worden en sommige paartjes zijn elkaar trouw voor minstens 20 jaar. Nadat we de oyk hadden geringd waren we bijna thuis toen Micheal Minke smste om te zeggen dat er een jonge Cape Fur seal op de rotsen zat bij de beacon isle. Waarop ik zei tegen Minke, omdraaien we gaan naar de beacon isle. De pup zat er nog, waarschijnlijk vermoeid van het zwemmen tussen de broedkolonie op Robberg en de beacon isle. Micheal had al contact gehad met de mensen van het zwemmen met zeeleeuwen wat te doen, en die zeiden dat als het over een paar nog niet beter gaat bel dan even. Wij zijn even wezen kijken, eerst zag het er niet goed uit maar na een tijdje begon ie al wat heen en weer te ‘lopen’ en toen we eenmaal terug thuis waren was hij weer weg, vertelde Micheal later. Tegen half 6 (een half uur te laat, hahaha) kwamen Di en Josh mij ophalen, Mark en Minke gingen beiden niet naar volleybal en ik was heel erg in om te gaan. Na een paar wedstrijden te hebben gespeeld ben ik met Charl, Di, Josh, Demi en Mili meegegaan om pizza te eten bij Di en Charl. Het was een onwijs gezellige avond; volleybal en pizza wat wilt een mens nog meer ;-).

Dinsdag 29 oktober was het weer eens tijd om Robberg een bezoekje te brengen, het was alweer een tijdje geleden. In totaal hebben we op Robberg 15 nesten van de Kelp Meeu, waarvan ik 10 disturbance trails heb kunnen doen. Tussen de werkzaamheden door waren er een paar cape fur seals door de baai aan het springen, leuke afleiding, hahaha. Hierna hebben we alle data in Excel toegevoegd en tegen 3 uur gingen we naar de Tides. Bij de Tides ligt onze nieuwe boot en Minke had mensen leren kennen die ons een motor wouden schenken, onwijs lief natuurlijk. Vandaag kwamen ze motor brengen en instaleren, eerst alle basis uitgelegd en vervolgens ons eerste ritje in de boot. Wat was het onwijs gaaf om gewoon een wat sneller over het water te gaan, de motor is een 2 horse power motor voor de liefhebbers. Niet super snel, maar sneller dan de kano. Hierna zijn we naar de supermarkt geweest voor boodschappen en s’avonds Thai curry gemaakt.

Woensdag 30 oktober was een kantoor dagje, het regende dus geen weer om buiten te werken. Op de avond hadden we Nasi Goreng gemaakt voor Mark , Kelly en Babalwa. Toen ik hier net aankwam was Minke er van overtuigd dat Nasi Goreng Nederlands is, ik kwam echt niet meer bij van het lachen. Ik heb haar naar uitgelegd dat we in Nederland niet alleen aardappelen, vlees en groenten eten maar ook wel eens buitenlandse gerechten. Het was een gezellige avond en ik voel de druk van Mark en Kelly om een echt iets Nederlands te maken, volgens hun is Wortelstampot geen Nederlands gerecht dus als je een goed typisch Nederlands gerecht weet stuur het naar me door. Oja en als iemand een pepernoten recept heeft zonder speculaaskruiden, stuur het dan ook door!

Donderdagochtend (31 oktober) zijn we naar The Island gelopen met de rangers van Cape Nature. Zij zorgen ervoor dat Robberg blijf zoals het nu is, puur natuur en ook doen zijn geregeld vogel tellingen. Een van de rangers ging ons laten zien waar de oyks broeden, wij verwachtten zelf op het strand maar nu bleek dat de meeste op The Island broeden, op de kliffen! Dat was een heel geklauter om er te komen, dus een leuke uitdaging voor mij om de nesten te checken en disturbance werk te doen! I love this job! Hierna gingen Minke en ik door naar Lookout, waar Mark, Babalwa en een groep jongens van Quest Africa op ons stonden te wachten. Quest Africa leidt jongens op tot verschillende jobs in de conservation sector, denk aan gids of schipper. Mark vertelde hun wat over mijn en Minkes project en vervolgens zijn we de broedkolonie ingegaan om de andere oyk te vangen, helaas was het dezelfde oyk maar dit gaf ons wel de gelegenheid om ze wat uitleg over deze vogels te geven. Vervolgens nog een meeuw gevangen, om te ringen en nog geprobeerd om de White-fronted plover te vangen, maar dat lukte niet. Hierna ben ik met Mark en Babalwa meegegaan naar Nature’s Valley, waar ik op de middag Babalwa zou helpen met de mosquito fish project. Tussen de middag kregen we een telefoontje; er was een pinguïn die al 3 uur haast niet bewoog en of we hem wouden komen ophalen. Mark vroeg wie er mee wou, waarop ik heel hard riep: I! Eenmaal aangekomen op de strand kon ‘Rescue pinguin’ beginnen, de pinguïn zat op een rots en was erg verzwakt, toen Mark hem pakte beet ie niet eens! Op de terugweg naar kantoor zat de pinguïn in een kartonnen doos op mijn schoot en besloot om te laten zien dat hij wat fitter was, door te proberen uit de doos te springen, gelukkig kon ik hem tegenhouden, hahaha. Op kantoor was net de jongens van Quest aangekomen, die natuurlijk wouden testen of deze pinguïn beet. Gelukkig liet deze kleine vriend zich niet kennen en beet ze goed hard in hun vingers. Mark ging de pinguïn wegbrengen naar Tenikwa, de opvangcentrum en Babalwa en ik gingen de jongens bezig houden met vissen naar mosquito fish. Mosquito vis is een vis dat niet in de Groot Rivier hoort, deze soort komt voor in Centraal America en is uitgezet om muggen te eten. Ze dachten namelijk dat deze vis vooral muggen en muggenlarven eet, maar dat is niet helemaal het geval. Ze eten namelijk vooral micro-insecten en vormen een plaag in de rivier. Om te kijken om hoeveel vissen het gaat is Babalwa bezig met het vangen van de vissen, meten hoelang de vis is en of het en vrouwtje of mannetje is. We hebben eerst de jongens laten vissen en na een tijdje zijn wij ook aan de slag gegaan, ik had al vrij snel de grootste mosquito vis gevangen en ook een andere vis die we niet kenden. We wouden hem opzoeken in het boek, totdat ik de vis verloor, hahaha. Na een tijdje had de groepsleider Sean het record van de grootste vis verbroken, nu moet je niet denken dat ze meters lang zijn, nee de grootste was 42 mm. Tegen kwart voor 4 begon het te regenen en hebben we alles weer ingepakt en zijn we naar kantoor gegaan, om vervolgens terug naar huis te gaan. Matt had ons ook geholpen, hij is een Australiër die een Nederlandse vader heeft en in Wageningen heeft gestuurd, was een goed gesprek over voetbal ;). Toen ik thuis kwam, kwam ik er achter dat ik de GPS was verloren, na alles onderzocht te hebben zijn we naar Lookout gereden omdat dat de enige optie was waar ik hem zou hebben verloren. Gelukkig hadden we hem gevonden en snap steeds niet hoe hij los is geraakt, want ik had hem vastgemaakt. Vervolgens nog wat eten gemaakt en Micheal had punten bij mij gescoord door een bak met vanille en chocolade ijs mee te brengen als dessert.

Voor de vrijdag (1 november) stond voor half 6 in de ochtend de bird ringing gepland, maar om half 5 smste Babalwa dat het in the Crags aan het regenen was waarop Mark besloot om rond half 7 naar het fynbos te gaan voor de bird ringing. Toen we tegen kwart voor 7 aankwamen bleek het alsnog te regenen en zijn we door gegaan naar de jongens van Quest die op de camping zaten om hun pellets(met meeuwen uitspuugsel) te laten ontleden. Tegen 9 uur kwam de zon door en gingen Mark en de anderen van NVT netten opzetten bij het fynbos gebied in Nature’s Valley. Toen wij daar aankwamen hadden ze 2 vogels gevangen, maar door de vele wind vingen we niet meer vogels. Voor de middag hadden we gepland om met de kano op de rivier vogels te tellen, maar een paar van de jongens waren geen helden in een kano en dus hadden we de Salt River Trail gedaan. Een onwis gave wandeling op de rotsen langs de zee, zo naar een strandje en het bos in. Echt de moeite waard en wat Mark zei dat deze route misschien wel mooier is dan de Tsitsikamma trail die wij hadden gedaan, was absoluut waar! Tegen 2 uur waren we terug van de wandeling en zijn Minke en ik naar huis gereden, we waren onwijs moe en we moesten nog wat boodschappen doen. Zo had ik nog wat spullen nodig voor de Halloween Braai bij de meiden van ORCA. Ik had een heksenhoed gekocht, dus ik had mijn kostuum ook weer bij elkaar geraapt. Tegen 6 uur was ik bij hun en het werd een gezellige avond!

Op de zaterdag (2 november) zijn we op de ochtend met de jongens van Quest op pad gegaan om roofvogels te proberen te vangen. Hierbij gebruiken we een kooi met een muis; Brownie, die wat een en weer loop en waar de vogels op afkomen, de muis wordt niet gevangen(dat dacht ik dus) en de roofvogel blijf haken in de kooi. Helaas, waren er niet veel roofvogels op pad en bij de enige poging die we maakten was de vogel ons te slim af, door niet naar de kooi te vliegen. Bij terugkomst hebben we nog wat werk op de computer gedaan, op de middag ben ik nog met de meiden van ORCA naar de lagoon gegaan om te relaxen. Ook zagen we dat het water wel heel hoog was, het was springtij. Een groot deel van Lookout was onder water en een deel van het strand op de Peninsula, waar ook nesten waren. Op de avond hebben we nog met Mark, gezin en vrienden een lekkere braai gehad.

De zondagochtend(3 november) zijn Minke en ik met Mark, gezin en vrienden mee geweest voor een wandeling op Lookout Beach. Het was springtij geweest, dus waren er veel schelpen, kwallen, zeesterren en andere spullen aangespoeld, wel wat schelpen verzameld. Tegen 9 uur zou Chanel laten weten of we met de walvissenboot meekonden, maar dat ging helaas niet door omdat het strand was weggeveegd door springtij en de boot wordt via het strand ter water gelaten. Eenmaal thuis ging Minke haar meeuwen tellen op verschillende plekken in Plett, wat ze wekelijks doet voor haar onderzoek. Ik heb alles uitgezocht van de pellets en we hebben de walk-in traps geverfd en later een nieuw net er om heen gedaan. Op de middag zijn we even naar Central Beach gegaan, waar Plett for Peace aan de gang was. Bettina en Michiel waren hier met hun paarden en een koets, dus hebben we even een ritje gedaan. Vervolgens naar Lookout gegaan, waar we wat werk hebben gedaan en om te kijken of er veel nesten waren weggevaagd. Gelukkig viel dit mee en ook het oyk nest was aanwezig. Tegen 6 uur reden we snel naar Micheal om hem op te halen en verder te gaan naar Robberg om de Nelson Bay Cave te bezoeken. Dat is een kleine grot, erg mooi en ook erg goed onderhouden met wat uitleg over het ontstaan van Robberg. Eenmaal terug boven hebben we nog wat gegeten en genoten van de zonsondergang, voor herhaling vatbaar!

Maandagochtend zijn we naar de Peninsula gegaan, hier heb ik voor de eerste keer de boot bestuurd en we hebben het overleefd. Door de springtij waren er veel stokken aangespoeld, ook heb iknog ene zeester gered die op het droge was geraakt. Om te checken of hij nog leefde draaide ik hem om te kijken of zijn tentakeltjes nog bewogen, die deden het nog en ook was zijn maag zichtbaar. Je zal wel denken, maar zeesterren gooien hun maag uit hun mond om te eten. Tijdens het werk hadden we een pet op met een metalen stick, maar de meeuwen lieten zich hierdoor al niet meer tegenhouden en vlogen gewoon tegen ons hoofd aan, daarom zijn we bi terugkomst het centrum even in gegaan voor een oplossing; een verharde pet of helm. Bij de tweedehands winkel hadden we klepperpet van het WK gezien, maar de volgende dag bi de bouwmarkt hadden een bouwhelm gezien die een stuk goedkoper was. Dus vanaf nu af aan lopen we erbij als bouwvakker, en het werkt! Op de avond ben ik nog gaan volleyballen en heb ik een skype date met zusje gehad ;-).

Dinsdag 5 november waren Minke en ik uitgenodigd om mee te gaan voor een wandeling bij Sedgefield door de Lake Bird Club. Zijn doen de afgelopen 4 jaar het monitoren van de nesten van de oystercatchers en Minke en ik gingen kijken hoe ze dat deden en of we hier eventueel wat disturbance werk konden doen. Bij aankomst werden we welkom geheten door wat oudere mensen van de bird club, wat erg grappig was, was dat er 3 van hen in Nederland hadden gewoond of Nederlandse ouders hadden. Toen iedereen er was kon de wandeling beginnen, het was echt een onwijs mooie wandeling op het strand, bij een rotsachtige eilandje en prachtige kliffen! Ook hier broeden de oyks op de kliffen, wat het absoluut niet mogelijk maakt om disturbance werk te doen, maar dat mocht de pret niet drukke. Ook waren we tijdens de wandeling een groot bot van de rug van een walvis tegen gekomen, je kon het spuit gat herkennen. Ze vertelden dat de walvis een paar maanden terug was aangespoeld bij de rotsen en door de zee naar het strand was gesleept. De walvis was al dood toen hij stranden, en SANParks(South African National Parc) heeft de natuur z’n gang laten gaan en zo was er nu nog een deel van een bot over. Ook had Minke nog een octopus gevonden, die was bijna dood dus die hebben we gered door in de zee terug te zetten. Ook was het duidelijk dat de oyks soms toch wel agressief kan zijn, zo doken ze ook naar ons toen we te dicht bij het nest kwamen. Bij terugkomst had ik nog een goed gesprek met Olivier, die 2 jaar in Den Haag had gewoond voor werk. Zijn zoontje ging daar naar de kleuterschool, dus hij kende ook het fenomeen ‘Sinterklaas’. Op de terugweg waren we nog in Knysna gestopt om wat te eten en om nog wat spullen te kopen om armbandjes te maken en ook hadden we bij de Agri Market de bouwvakkers helm gehaald, die ik waarschijnlijk ga pimpen ;-). Tegen 3 uur zijn we met Demi naar de film Smurfs 2 geweest, het was voor de halve prijs en ze had ons gesmst of we mee wouden gaan. Na de film nog even naar Loukout beach gegaan om wat zee-egels te verzamelen en s’avonds hadden we nog wat kliekjes gegeten van de spaghetti van de dag te voor.

Vanochtend (6 november) zijn we naar de Peninsula gegaan, bij aankomst bij de boot kwamen we een mevrouw tegen die vertelde dat in de estuaria een paar zeeleeuwen aan het heen en weer springen waren. Tijdens ons boottocht kwamen we ze niet tegen, maar later toen in ging kijken waar de oyks waren op het strand zag ik een jonge zeeleeuw zich zelf schoonmaken. Ook was er nog een haai die in het ondiepe lag, ik weet ff niet meer de naam van de haai (volgende keer wel) maar Louis vertelde dat hij waarschijnlijk stil bleef liggen omdat hij moest wennen aan het wat minder zoute water. Wij dachten als zoiets, maar het leek ook wel dat ie half dood ging want toen we hem aanraakte deed ie niks. Het was tevens een haai van 1,20 m lang en ongevaarlijk voor ons! De helmen werkte trouwens onwijs goed en we wouden ook ngo 3 meeuwen vangen met een GPS logger op hun rug, helaas waren ze allemaal niet aanwezig op hun nest wat onwijs balen was voor ons. Bij thuiskomst mezelf gedoucht, geluncht , wat data ingevoerd en strakjes met ons bootje op de estuaria varen met Minke, Mark, Kelly en de kids ;-).

Dit was het voor nu, de foto’s volgen snel!

Leuke weetjes en feitjes:
*Schooltijden; de kinderen beginnen hier rond kwart voor 8 en de school eindigt rond 1 of 2 uur. Ze hebben in die tijd 2x 15 minuten pauze. Dit is volgens mij voor zowel basis- als middelbare school. Toen ik Cindy een tijdje terug vertelde dat wij van tot kwart over 3 moesten, verklaarde ze ons voor gek en vroeg zich af wanneer we dan tijd hadden om te spelen. Ook hebben ze hier na school vrij invulbare activiteiten als; sporten(zwemmen, hockey, rugby, cricket, voetbal enz) en eco-club.

*Ik had absoluut niet verwacht dat ze hier zo gek zijn op kerstmis, als sinds begin oktober staat er een kerstboom in een van de supermarkten. Nu hoor je al in de winkels kerstliedjes, al maanden hebben ze de kerstspullen in de schappen en sinds een paar weken kan je bij Pick ’n Pay verschillende kerstvoedsel kopen wat erg op het Engelse spul lijkt denk aan; Christmas pudding, Mince Pie, van die zoete kerstcake, Christmas Crackers enz.

*Niet alleen met kerstspullen lijkt het hier erg op de UK, ook hadden wij gister Guy Folks of hoe die gast heette. Hij wou het parlement in de UK opblazen wat eeuwen terug en ook hier vieren ze dat, wat natuurlijk raar is want het is geen Engeland. Hier wordt het vooral gevierd als een dag dat je vuurwerk mag afsteken, nu heb ik hier zelf geen vuurwerk gezien hahaha.

*Als je naar een Zuid-Afrikaanse website zoekt, eindigt dit bijna altijd op co.za. Ik snapte niet helemaal waar ZA, omdat bij de wegwijzing bij de Whitehouse staat Noord en Suid. Dus dacht ik, Suid is Afrikaans voor Zuid. Maar in het Afrikaans is het ook Zuid, dus is de website aanduiding in het Afrikaans Zuid-Afrika.